Το Ραγιάν ιδρύθηκε το 1986  προτείνοντας έναν διαφορετικό τρόπο διατροφής, απαλλαγμένο από τα παγκοσμιοποιημένα διατροφικά δεδομένα, με σεβασμό στο περιβάλλον, τις εποχές, την υγεία και την παράδοση.
 
Η διατροφή στο παρελθόν συνδεόταν άρρηκτα με τις εποχιακές αλλαγές και άμεσα με ό,τι προσέφερε η φύση. Η καθημερινή δραστηριότητα των ανθρώπων περιλάμβανε κατά κύριο λόγο ενασχόληση με γεωργικές εργασίες που συνυφαίνονταν, στον κύκλο του χρόνου, με θρησκευτικές τελετουργίες.

Σήμερα, όταν τα διατροφικά προϊόντα ταξιδεύουν από τη μία άκρη στην άλλη, καταργώντας την εποχικότητα και τον φυσικό τρόπο καλλιέργειας, οι διατροφικές συνήθειες του παρελθόντος φαντάζουν ουτοπία.
 

 Και όμως, όσο γιγαντώνεται το φαινόμενο αυτό, τόσο πιο επίκαιρη εμφανίζεται η ανάγκη της διατήρησης της τοπικής και κατ’ επέκταση παραδοσιακής κουζίνας, όχι μοναχά για λόγους υγείας , αλλά και για ιστορικούς και κοινωνικούς.

Το Ραγιάν έρχεται να απαντήσει στην ανάγκη κάποιων ανθρώπων που θέλουν να κρατήσουν τους δρόμους της
παράδοσης ανοιχτούς. Για το λόγο αυτό, ανατρέξαμε στο παρελθόν και ανασύραμε τις πολύτιμες διατροφικές παραδόσεις του ποντιακού γαστρονομικού πολιτισμού.

Έχοντας λοιπόν αυτόν το θησαύρο στις βαλίτσες μας και με πολυετή πλέον πείρα στον τομέα των παραδοσιακών προϊόντων, κάνουμε ένα ταξίδι γεύσεων, που ξεκινά από		 τον κάμπο της Σαμψούντας, διασχίζει τα βουνά της Τραπεζούντας, τα παρχάρια της Σάντας και καταλήγει στο Ραγιάν. Συνοδοιπόρους έχουμε τους πελάτες μας, που χρόνια τώρα, σταθέρα, απολαμβάνουν γνήσια παραδοσιακά
και υγιεινά ποιοτικά προϊόντα.

Σκοπός μας είναι να μεταφέρουμε ακέραιο αυτόν το θησαυρό στις επόμενες γενιές και να μεταδώσουμε στον κόσμο την αγάπη μας αλλά και τη σημασία της υγιεινής και συνάμα πεντανόστιμης ποντιακής διατροφής.


*Ραγιάν ήταν το όνομα του χωριού Βάθη, στο Κιλκίς, σημερινή έδρα της εταιρείας Ραγιάν.

 

Πόντος. Ένας τόπος με μακραίωνη ιστορία που ανέδειξε ένα λαμπρό πολιτισμό και γνώρισε μεγάλη ακμή σε περασμένους αιώνες.  Ένας τόπος  με εξαιρετικό πλούτο χλωρίδας και πανίδας, τον οποίο οι κάτοικοι σεβάστηκαν και εκμεταλλεύτηκαν με προκοπή και σύνεση για αιώνες μέσα από την ενασχόληση τους με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Η οικονομία της καθημερινότητας των ανθρώπων αυτού του ευλογημένου τόπου είναι άξια παρατήρησης καθώς διέπονταν απο χρηστή διαχείριση όλων των πόρων τους. Η επιλογή των μεγαλόσωμων γαλακτοπαραγωγικών ζώων για παράδειγμα, δεν ήταν τυχαία, γιατί εκτός από τροφή παρείχαν πολύτιμη βοήθεια στις αγροτικές εργασίες. Αυτός είναι και ο λόγος που παραδοσιακά τα γαλακτοκομικά προϊόντα της ποντιακής διατροφής, είναι κυρίως από αγελαδινό γάλα.

Οι Πόντιοι προτιμούσαν να καταναλώνουν γαλακτοκομικά προϊόντα ζύμωσης, μια τροφή ιδανική για το πεπτικό σύστημα
 

 (πλούσια σε ένζυμα και βιταμίνες) και ένας σοφός τρόπος διατήρησης του γάλακτος για τις περιόδους που αυτό έλειπε.

Κατά τους θερινούς μήνες οι κτηνοτρόφοι ανέβαζαν τα ζωντανά τους στα παρχάρια (= ψηλά βουνά), όπου έβρισκαν άφθονη τροφή στα καταπράσινα βοσκοτόπια της Σάντας και της Τραπεζούντας. Το γάλα που συλλέγονταν εκείνη την περίοδο μετατρέπονταν σε μια ποικιλία τυροκομικών που τους εξασφάλιζε τροφή για το χειμώνα. Χαρακτηριστικός είναι και ο τρόπος παραγωγής των τυριών.

Οι Πόντιοι ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν την τεχνική που σήμερα είναι γνωστή ως pasta filata, καθώς από το πλήρες γάλα αποσπούσαν  το λιπαρό μέρος για την παρασκευή βουτύρου και θόγαλου (=πυχτό/πλούσιο ανθόγαλα), και για την τυροκόμηση χρησιμοποιούσαν το ημιαποβουτυρωμένο γάλα, το οποίο έδινε μια εξαιρετική ποικιλία τυριών.  Ακόμη ένα  παράδειγμα οικιακής οικονομίας είναι το ότι από το γιαούρτι (Ξύγαλα) παρασκευάζονταν		 βούτυρο (ξυγαλί) και Ταν και στη συνέχεια η επεξεργασία του τελευταίου έδινε το υπέροχο Πασκιτάν το οποίο αν δεν καταναλώνονταν σύντομα αλατίζονταν και μετατρέπονταν στα σκληρά και δριμεία σε γεύση Τσιορτάνια. Πέρα από τα γαλακτοκομικά ,στη διατροφική κουλτούρα  των Ποντίων  εξέχουσα θέση κατείχαν τα ζυμαρικά και οι πίτες. Πολλές οι παραλλαγές και ιδιαίτερα ενδιαφέρον ο τρόπος μεταχείρισης των αλεύρων και του ψωμιού ώστε και σε καιρούς λιτότητας οι άνθρωποι να μη στερούνται ένα νόστιμο φαγητό. Χαρακτηριστικό είναι το πλήθος των παραλλαγών που - το πλέον απλό - ένα μπαγιάτικο ψωμί, μπορούσε να μαγειρευτεί. 

Σήμερα, όλον αυτό το γαστρονομικό πλούτο έχει την ευκαιρία να γευτεί κανείς στο Ραγιάν. Ο εμπνευστής και ιδιοκτήτης συνέλλεξε με ιδιαίτερη επιμέλεια και αγάπη ένα θησαυρό παραδοσιακών ποντιακών συνταγών , διατηρώντας ένα κομμάτι της πολύτιμης γαστρονομικής μας ιστορίας ζωντανό, ως μια παρακαταθήκη για τις
μελλοντικές γενιές.
 

 

Σε μια εποχή που τα διατροφικά προϊόντα ταξιδεύουν από τη μια άκρη του κόσμου στην άλλη αγνοώντας την εποχικότητα και τον εναρμονισμένο με το περιβάλλον τρόπο παραγωγής, σε μια εποχή που η βιοποικιλότητα κινδυνεύει  και η γη υποφέρει από την εντατικοποίηση των καλλιεργειών, η επιστροφή σε ένα μοντέλο παραγωγής βασισμένο στην τοπική οικονομία, με ποσότητες που δεν απευθύνονται σε μάζες αλλά σε συνειδητοποιημένους καταναλωτές είναι ο στόχος της προσπάθειάς μας και είναι επίκαιρος όσο ποτέ. Αυτή είναι και η φιλοσοφία πίσω από τα προϊόντα μας. Το να μη χαθεί αυτός ο διατροφικός πλούτος, μέρος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, η σύνδεσή μας με τη γη που γεννηθήκαμε . Το να μην ξεχάσουν οι άνθρωποι τις διατροφικές πρακτικές του παρελθόντος, οι οποίες σήμερα χάρη στην επιστημονική τεκμηρίωση αναγνωρίζονται για την ευεργετική επίδρασή τους στην υγεία των ανθρώπων. Μόνον όταν οι καταναλωτές σήμερα συνειδητοποιήσουν τί είναι ωφέλιμο για την υγεία τους στη ουσία και αγκαλιάσουν τους μικρής κλίμακας παραγωγούς κτίζοντας μαζί ένα περιβάλλον εμπιστοσύνης, στο οποίο μετατρέπονται οι ίδιοι σε «συμπαραγωγούς», τότε και οι επόμενες γενιές θα μπορούν να απολαμβάνουν όσα σε εμάς ακόμα η φύση και η παράδοση προσφέρει. Οι ειδικοί που ασχολούνται με το χώρο της τροφής χρειάζεται και αυτοί να συνειδητοποιήσουν την προσπάθεια των μικρών παραγωγών και να συμβάλλουν ουσιαστικά ώστε να μη θυσιαστεί στο βωμό του εκσυγχρονισμού, που επιτάσσει η χωρίς ερμηνεία εφαρμογή  των σύγχρονων νομοθετημάτων, ο πλούτος και η αξία της παραδοσιακής διατροφής. Το όραμά μου είναι τα παιδιά του μέλλοντος να μπορούν να εξασφαλίσουν  υγεία, μέσω και της διατροφής τους  και να έχουν τη δυνατότητα  να έρχονται σε επαφή με τη φύση. Για αυτό παλεύω καθημερινά...